Plamki lub smugi jasnych i ciemnych plam, widoczne głównie w powłokach z efektem.

Widoczne w nowej powłoce małe otwory lub kratery, będące wynikiem niestarannego usunięcia śladów gazowania ze starej powłoki.

Wada mająca postać podobną do pęcherzyków. Jest spowodowana uwięzieniem rozpuszczalnika w powłoce.

Rozszlifowanie jest prostym sposobem na dokładniejszą diagnozę wady  powłoki, wykonywaną w warunkach warsztatowych. Pozwala określić najlepszą w danym przypadku metodę naprawy.

Uszkodzenia widoczne na powierzchni lakieru w postaci pęcherzy o nieregularnym kształcie. Jeśli pęcherze pękną, plamy korozji są wyraźnie widoczne (np. brązowa rdza na stali lub biała rdza na aluminium).

Rozkład spoiwa (bindera) przy powierzchni powłoki, który skutkuje uwolnieniem pigmentów.

Krwawienie to zabarwienie lub przenikanie rozpuszczalnego barwnika z podłoża przez powłokę. Krwawienie ma zwykle postać plam lub przebarwień na powłoce (często w kolorze czerwonym lub żółtym). Podobne ślady może powodować nadmiar utwardzacza w mieszance szpachli (reakcja chemiczna z pigmentami).

Pęcznienie i podnoszenie się dolnych warstw po nałożeniu nowej powłoki. Problem może wystąpić podczas aplikacji lub suszenia.

Metameryzm polega na tym, że dwa kolory, które w jednych warunkach oświetlenia wydają się mieć ten sam odcień, w innych warunkach mogą się bardzo między sobą różnić.

Wgłębienia przypominające kratery o średnicy od 0,5 do 3 mm. Wada może mieć różny wygląd: od małych kraterów w powłoce lakieru po zagłębienia sięgające podłoża. Nieprawidłowo usunięte oczka mogą pojawić się ponownie jako płytsze wgłębienia.  

Drobne, suche, przyklejone do powierzchni kropelki materiału lakierniczego, które nie zostały wchłonięte przez powłokę.

Uwięzione w nowej powłoce skupiska odkurzu i zanieczyszczeń pochodzących z procesu lakierowania.

Mechaniczne uszkodzenie powłoki spowodowane uderzeniami kamyków/ odłamków (np. luźny żwir).

Pęczniejące lub zgrubiałe krawędzie widoczne na warstwie lakiery wokół naprawionego rozszlifowania starej powłoki.

Przy wilgotnej pogodzie niewielka ilość pary wodnej jest wchłaniana przez powłokę, a następnie ponownie odparowywana w suchych warunkach (osmoza). Proces ten jest normalny i nie szkodzi prawidłowo wykonanej powłoce.

Różnej długości i głębokości pęknięcia powłoki.

RADY DOTYCZĄCE PIELĘGNACJI POWŁOK Nie możemy zapobiec wpływowi czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć, zmiany temperatury, światło słoneczne, sól drogowa, gazy przemysłowe, ptasie odchody, soki z drzew itp. na powłokę.

Uszkodzenia lub odbarwienia lakieru wywołane różnymi przyczynami. Plamy przybierają różne kształty, kolory i rozmiary.

Plamy po wodzie zwykle pojawiają się jako jasne, białawe okrągłe zmiany na powłoce. Są spowodowane wysychaniem roztworu wody z solami mineralnymi. Wnętrze plamy jest zazwyczaj nienaruszone, podczas gdy jej zewnętrzna krawędź jest często lekko uniesiona.

Wywołane mechanicznymi naprężeniami pęknięcia w powłoce. W ciężkich przypadkach może pękać również podłoże. Problem ten zwykle dotyczy miękkich, elastycznych elementów, np. tylnych spojlerów z pianki poliuretanowej (PUR).

Odchodzenie całej powłoki od podłoża z tworzywa sztucznego.

Małe otwory w powierzchni lakieru, spowodowane przez obecne na podłożu z tworzywa sztucznego pory i pęcherzyki. Problem ten często pojawia się na elementach miękkich, elastycznych, np. tylnych spojlerach z pianki poliuretanowej (PUR) oraz na listwach z włókna szklanego (GFK/ GRP).

Bardzo powolne odparowywanie resztek rozpuszczalnika ze świeżo nałożonej powłoki. Powoduje to rozległe pęcznienie. Problem może prowadzić do redukcji połysku (zmętnienia), a na małych powierzchniach do odznaczania się krawędzi naprawy.

Niewłaściwa, gruba struktura powłoki, podobna do powierzchni skórki pomarańczowej.

Podłoże lub podkład prześwituje przez lakier. Niepokryte przez lakier plamy starej powłoki lub szpachli.

Bardzo cienkie linie na powierzchni lakieru. Mają obniżony połysk, a po przetarciu pastą i/ lub ściereczką polerską przybierają szarawy wygląd.

Koliste ślady szlifowania podłoża, widoczne jako linie w warstwie lakieru.